روی کرد وب گاه اجتماعی

گاهی اوقات با عبور از خیابان ها و کوچه پس کوچه های این شهر شلوغ به مردمی بر می خوریم که از جنس ما نیستند!! شاید ندانید بعضی از آن ها کودکانی هستند که به دور از هیاهوی بچه گانه به بزرگی می رسند؛ چون به جای رفتن به مدرسه و شور آموختن، مجبورند که کار کنند و شب ها با دستان پینه بسته به خانه ی محقر خود که از جنس مقوای کارتونی است باز گردند. آنان برای لقمه نانی که در دست دارند برای خدا عاشقانه می خوانند ...

چگونه می توان به آنان کمک کرد؟

اگر هر یک از شما به یک نفر، فقط به یک نفر از آن بچه ها کمک کند ... و آن بچه ها را به آرزوی دیرینه خود برساند یعنی درس خواندن و حس پدر و مادر داشتن را دنیایی رنگارنگ پدید می آید ...

            من این دنیای رنگارنگ و زیبا را می پسندم ... شما چطور؟